Rens
2014

Rens Verbakel

Wij zijn de Familie Verbakel-Franke uit Lieshout. Ons gezin bestaat uit mijn man Ton, zoon Menno van 18 jaar die een opleiding volgt op het MBO. Onze meervoudig gehandicapte zoon Rens van 15 jaar die dagbesteding volgt op de Lage Hees in Beek en Donk. En ikzelf, Jolanda Verbakel. In maart 2014 zijn wij voor de tweede keer dolfijntherapie gaan volgen op het mooie eiland Curaçao. Dit was een gekoesterde wens omdat het twee jaar geleden al een onvergetelijke ervaring voor ons als gezin was geworden. Wij hadden toen al veel positieve ervaringen over deze therapie gehoord en omdat Rens zich nog steeds met kleine stapjes ontwikkelt wilden we toch proberen of deze therapie ook iets voor hem kon betekenen. De therapie bestaat uit een sessie van 2 uur per dag gedurende 10 dagen. Hierbij werd Rens eerst een half uur getraind in een fysiotherapie ruimte en om de oefeningen kracht bij te zetten wordt daarna een uur met een dolfijn getraind in het water. De dolfijn heeft op een niet te verklaren manier zo’n positieve uitwerking op mensen zowel met als zonder een handicap dat er ongelooflijke resultaten worden geboekt. Contact leggen en omgaan met dolfijnen stimuleert en beloont mensen om vooruitgang te boeken. Een dolfijn kan je aandacht vasthouden, je op je gemak stellen en je op unieke manieren motiveren. Na een programma van twee weken vertonen mensen significante verbeteringen die thuis nog onmogelijk hadden geleken. Dit concept maakt een verschil mogelijk in het leven van mensen. Kinderen met een beperking verbeteren hun fysieke, verbale en sociale vaardigheden en winnen aan zelfvertrouwen. Dit is geen wonder, maar het resultaat van een behandeling op maat, verzorgd door een professioneel en multidisciplinair team van therapeuten en speciaal geselecteerde dolfijnen in een natuurlijke omgeving. Rens is in 2012 vooruit gegaan op het gebied van communicatie. Hij heeft leren communiceren door middel van foto’s. Hierdoor kan hij tegenwoordig zelf bepalen door naar een foto te kijken of deze aan te raken wat hij wil. Bijvoorbeeld gaan fietsen met de rolstoelfiets, gaan schommelen of verven. Net waar hij op dat moment zin in heeft. Ook is hij zich veel meer bewust van wat er in zijn omgeving gebeurt; hij kijkt veel alerter de wereld in en reageert ook op opdrachten die wij aan hem vragen. Eerst leefde hij veel meer in zijn eigen wereldje. Zijn houding is verbeterd en hij lacht voortaan elke dag, je ziet hem genieten van het leven. Ook Menno is nog meer verbonden met zijn broertje sinds de therapie. Deze twee waren al twee handen op één buik maar omdat we voor het eerst echt als gezin alleen op vakantie waren moest hij veel meer optrekken met zijn broertje en met ons. Hij ging vaak met Rens samen zwemmen en vond het geweldig dat hij af en toe samen met zijn broertje op het platvorm bij de dolfijn mee mocht helpen bij de training. Want ook daaraan wordt veel aandacht besteedt door het therapie centrum. Ook nu thuis nog krijgt Rens regelmatig een knuffel als Menno voorbij komt gelopen. Voor hem dus minstens zo belangrijk om eens wat extra aandacht te krijgen. Omdat we in 2012 al zo’n mooie resultaten geboekt hadden smaakte dit natuurlijk naar meer! De dolfijntherapie is echter wel erg duur en daarom hebben wij vorig jaar samen met Stichting Guus die o.a. dolfijntherapie mogelijk maakt voor kinderen met een ontwikkelingsachterstand het geld weer bij elkaar kunnen sparen om dit voorjaar weer te kunnen gaan. Afgelopen maart was het dus zover. Na een voorspoedige reis mocht Rens voor een tweede keer dolfijntherapie gaan volgen op Curaçao. Deze keer heeft Rens erg veel bijgeleerd op het gebied van de (fijne) motoriek. Hij is weer een stuk alerter geworden, kan zelf zijn drinkbeker goed oppakken en wegzetten. Loopt onder begeleiding voortaan de trap op op de dagbesteding en probeert zelf zijn rolstoel voort te bewegen. Ook zijn we nu zover dat we een IPad kunnen gaan inzetten om zijn communicatie nog verder uit te bereidden. Super dat we dit alles nogmaals hebben mogen meemaken. Het was wederom een fantastische ervaring en Rens is er weer een stuk verder in zijn ontwikkeling. Daarom willen we nogmaals iedereen die op wat voor wijze dan ook hieraan heeft bijgedragen hartelijk bedanken! Het was DOLFIJN! Familie Verbakel, Lieshout.

aantal fotos: 0


Meintje
2013

Meintje van Orsouw

aantal fotos: 1

Meintje


Loek
2013

Loek Schueler

Zaterdag 13 april was dan eindelijk de grote da aangebroken voor Loek en Tim. Al vroeg in de ochtend reden we aan naar Schiphol om naar Curacao te vliegen. De jongens hadden goed geslapen en er helemaal klaar voor. Hun koffer hadden ze de dag van te voren ingepakt en bij het opstaan werd nog snel hun lievelingsknuffel erbij gedaan. Opa en Oma ( ouders van Twanny ) waren ook meegekomen om ons uit te zwaaien en ons heel veel plezier en succes te wensen. Nadat we door de douane waren en even wat konden eten begonnen Loek en Tim toch wat zenuwachtig te worden. We konden de grote vliegtuigen goed zien die stonden te wachten om hun passagiers naar hun bestemming te brengen. Ze keken hun ogen er naar uit. Het werd tijd om in te checken en we baande onze weg naar onze stoelen. We zaten met zijn vieren naast elkaar, Loek en Tim in het midden. De reis gaat ongeveer 9,5 uur duren en we hebben de iPad en de NDS’en bij de hand. Loek had al snel in de gaten dat er op de schermpjes in de stoelen ook leuke kinderfilmpjes hebben en het was meteen geregeld. De hele heenreis hebben we geen kind aan onze jongens gehad. Weer door de douane en daar staan we dan, buiten het vliegveld van Curaçao, met een temperatuur van 35 graden. En dan te bedenken dat bij ons vertrek er nog nachtvorst was geweest. De taxi stond al klaar en het was nog even wachten op een paar andere passagiers die ook mee moesten voordat we konden vertrekken naar ons appartement voor de komende drie weken. Een ritje van een klein half uur en we waren dan op plaats van bestemming. Een schitterend hotel met een leuk, omheind, zwembad en een leuke zitplaats met palmbomen. We hebben bewust voor dit hotel gekozen omdat het van het Dolfijn research centrum zelf is. Helemaal aangepast op de kinderen die zij ook behandelen. Met een maximaal aantal kamers van 24 niet echt groot, maar wel erg rustgevend en 3 minuten lopen naar de therapie ruimtes. De jongens hebben het er meteen naar hun zin en voelen zich al snel thuis. Na de lange reis en een tijdverschil van 6 uur (het is daar 6 uur vroeger) hebben we even een wandeling gemaakt over het terrein en zijn we een hapjes gaan eten op het strand. Inmiddels was het al een uur of acht ’s avonds (lokale tijd) en zijn we vroeg onder de wol gekropen. De nacht was voor ons alle vier even wennen en Loek en Tim waren om drie uur ’s nachts al klaar wakker. Aangezien ik zelf ook erg moest wennen aan de tijd ben ik met hun maar spelletjes gaan spelen en wat televisie gekeken totdat we konden gaan ontbijten. Elke dag kunnen we ontbijten op het strand met een mooi uitzicht over zee. Binnen een paar tellen speelde ze al met nieuwe vriendjes, kinderen en/of broertjes en zusjes daarvan die ook therapie gingen volgen. Een mooi gezicht om te zien. De rest van de dag hebben we bij het zwembad doorgebracht en nieuwe mensen kunnen ontmoeten die ook daar kwamen voor de therapie. En dan was het eindelijk maandag, de eerste dag van de therapie. We waren erg opgewonden en de kinderen hebben er erg veel zin in. De therapie begon een half uur vroeger voor een eerste kennismaking en om even te kijken wie wij zijn en wie wij zijn. Loek en Tim vonden het helemaal geweldig en hun eerste sessie kon beginnen. Elke dag krijgen ze eerst therapie in de therapieruimte. Daar wordt gewerkt aan hun motoriek, spraak, sensorische integratie of net waar het kind bij gebaat is. Vervolgens kleden zij zich om en lopen ze naar het bassin waar de dolfijnen op hun wachten. Het zijn speciaal geselecteerde dolfijnen die goed kunnen omgaan met kinderen en volwassenen en erg zorgzaam zijn. Bij de eerste ontmoeting straalde hun gezichtjes en konden niet wachten om het water in te gaan. En dan was het moment daar dat ze in het water mochten met hun dolfijn. Elk kind heeft een persoonlijke dolfijn toegewezen gekregen die hen de twee komende weken help bij de training. De dolfijnen zijn in vergelijking met Loek en Tim wel erg groot en wij vroegen ons af of ze die nog wel zo leuk zouden vinden als zij er zo dicht bij zouden staan, laat staan er naast in het water zouden liggen. Maar ze lieten ons verbaasd staan door er meteen in te springen om hun dolfijnen te kunnen aanraken en te knuffelen. Gelukkig maar want nu hoeven de therapeuten zich alleen maar te concentreren op de therapie van hen. Anders hadden ze er eerst voor moeten zorgen dat het kind niet bang is voor de dolfijnen wat ook nog wel eens gebeurt. Loek en Tim hebben zich elke dag voor de volle honderd procent ingezet en wij als ook de therapeuten waren erg tevreden over voortgang en inspanningen. Bij Tim hebben ze vooral gewerkt aan het mondmotoriek en non-verbale communicatie. Na een paar dagen maakte hij al duidelijkere klanken en betere zinnetjes van 3 tot 5 woordjes. Ook kijkt hij je aan als hij je wat vraagt of als er hem iets gevraagd wordt. Tijdens de therapie met de dolfijn moet hij het dolfijn ook dingen vragen of hem wat vertellen waarbij hij het dolfijn moet aankijken. Bij Loek werd er ingezet op zijn sensorische integratie. Hij heeft erg veel moeite met prikkelverwerking waardoor hij snel afgeleid is en zich niet goed kan concentreren bij zijn werkjes. Hierdoor springt hij van hak op de tak en daardoor krijgt hij juist meer prikkels wat hem erg druk maakt. Hij ondervindt er zelf ook veel hinder van. Met onder andere diep druk oefeningen krijgt hij minder prikkels en kan hij zich langer concentreren. Ook moet hij leren wat zijn lichaam is en wat het doet. Bij oefeningen met een voelplank en verschillende ondergronden bleek al snel dat hij niet weet wat voor prikkels dat zijn en vindt dat daardoor “eng”. Een gevoel is dat hij daardoor bijvoorbeeld erg passief is en niet graag buiten in het zand of op het gras speelt. Elke dag gingen de jongens weer vooruit en genoten vollen teugen van de therapie en de dolfijnen. Ze hebben erg goed hun best gedaan alles eruit gehaald wat er in zat. En zelfs nog meer!!! Ze hebben beide ruim onze doelstellingen gehaald wat we van te voren hadden opgesteld met de therapeuten. We willen dan ook iedereen bedanken die het voor Loek en Tim mogelijk hebben gemaakt om deze therapie te kunnen volgen. Het gaf ons een warm gevoel door de betrokkenheid en inzet van onze dorpsgenoten. Echt geweldig!!! Maar nu we weer thuis zijn gaan we door met alles wat we die twee weken hebben meegekregen en wat ze geleerd hebben. Liefs en een dikke knuffel van Loek en Tim!

aantal fotos: 0


Maaike
2012

Maaike Manders

Op het benefietdiner op 18 december bij Thermae Son, mochten wij vertellen dat het bedrag voor de dolfijntherapie voor Maaike helemaal bij elkaar was gespaard! Maaike kon in juni 2012 dolfijntherapie volgen. Ook bij Maaike hebben de dolfijnen en therapeuten zich weer van hun beste kant laten zien. De belangrijkste doelstellingen voor Maaike waren om beter te leren communiceren en om te leren praten. - Maaike heeft een paar woordjes gezegd terwijl ze de therapie volgde. - Maaike weet beter duidelijk te maken wat ze wil - Maaikes mondmotoriek is verbeterd - Maaike kan beter omgaan met prikkels (Ze vond het bijvoorbeeld voorheen niet prettig als iemand haar voeten aanraakte) Nu Maaike thuis is zetten deze ontwikkelingen zich door, en ze blijft dolfijnen op foto en TV helemaal geweldig vinden. We zijn trots dat we dit samen met alle sponsoren mogelijk hebben kunnen maken!

aantal fotos: 1

Maaike


Guus
2011

Hoe het allemaal begon!

Guus heeft dolfijntherapie op Curacao gevolgd. De resultaten zijn ook helemaal geweldig! Guus heeft een flinke vooruitgang laat zien in zijn concentratie-vermogen. Waar hij voor de therapie moeite had zich te concentreren op iets dat verder van hem verwijderd was dan 1 a 2 meter, volgt hij interessante mensen, dieren of dingen nu tot ze wel 20 meter van hem weg zijn! Guus kan met wat ondersteuning lopen. Dat was voor de therapie ondenkbaar! Guus heeft een begin heeft gemaakt met praten Guus heeft minder moeite heeft met drinken Guus kan beter eten Er zijn een aantal foto's op deze site te vinden om een impressie te krijgen. Ook op facebook kun je er meer over vinden.

aantal fotos: 4

Guus


?>
stichting-guus
stichting-guus
stichting-guus